Το μάθημα μελετά ένα διεπιστημονικό πεδίο έρευνας αιχμής, αυτό των νέων τεχνολογιών από τη σκοπιά των πολιτικών θεωριών και των διεθνών σχέσεων. Λόγω του εύρους του, η ανάλυσή του προϋποθέτει την εξέταση μιας σειράς τεχνολογικών και κοινωνικό-πολιτικών εξελίξεων, όπως για παράδειγμα gείναι ο ρόλος των “big data” και του κυβερνοχώρου και φυσικά της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Το εν λόγω μάθημα φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως εισαγωγικό μάθημα, για τη «γνωριμία» των φοιτητών με ένα αντικείμενο νέο, αλλά με σημαντική επίδραση στο χώρο της πολιτικής θεωρίας και πρακτικής, όπως και στις διεθνείς σχέσεις.         

Η Τεχνητή Νοημοσύνη που αποτελεί και το επίκεντρο του μαθήματος είναι ήδη παρούσα με εμφατικό τρόπο και αναδεικνύεται ως κομβικό ζήτημα παγκοσμίως, επιδρώντας σχεδόν σε όλα τα επίπεδα ανθρώπινης συμπεριφοράς. Από την πνευματική ιδιοκτησία έως τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, από τις τέχνες, την εκπαίδευση, την ιατρική και τη διακυβέρνηση, έως την κοινωνική πολιτική, την εργασία, την οικονομία και την κοινωνική πολιτική, εγείρει ανησυχίες -ακόμα και υπαρξιακού χαρακτήρα- αλλά και ανοίγει, υπό όρους, θετικές προοπτικές.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει ήδη φθάσει στο επίπεδο της αυτόνομης λειτουργίας σε σχετικώς «στενά» πεδία δραστηριοτήτων, ενώ ταυτοχρόνως εξελίσσεται προς την κατεύθυνση της πλήρους αυτονομίας, δηλαδή της Γενικής Τεχνητής Νοημοσύνης ή της Υπέρ-Ευφυούς Τεχνητής Νοημοσύνης με ανάπτυξη συνείδησης και δυνατότητα δράσης σε ευρύτερα πεδία.

Εισερχόμαστε λοιπόν, σε μια ιστορική περίοδο κατά την οποία, μη- ανθρώπινες ή μη- καθοδηγούμενες από ανθρώπους, νοήμονες- σε στενότερο ή ευρύτερο πεδίο– αυτόνομες οντότητες δρουν θέτοντας προκλήσεις θεμελιακού χαρακτήρα στις δομές της διεθνούς κοινότητας, όπως και στις πολιτικές θεωρίες.

Το προτεινόμενο μάθημα, μέσα από την οντολογική ανάλυση της Τεχνητής Νοημοσύνης αρθρώνεται σε δύο μέρη: πρώτον, αναλύει πολιτικές θεωρίες αξιοποίησης και χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης τόσο στο παρόν όσο και μελλοντικά, αλλά και το πώς η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης θα επηρεάσει τη διαμόρφωση των πολιτικών θεωριών και των πολιτικών μοντέλων.

Δεύτερον, εξετάζει την επίδραση της Τεχνητής Νοημοσύνης στις διεθνείς σχέσεις υπό μια διπλή οπτική: υπό την προοπτική μιας κούρσας εξοπλισμών και εν γένει «κατάκτησης» της Τεχνητής Νοημοσύνης από κράτη και μη-κρατικούς δρώντες, αλλά και της πιθανής επιρροής συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης στη διαμόρφωση στρατηγικής για τις διεθνείς σχέσεις.