Εξετάζεται η ιστορία του ελληνικού κράτους την περίοδο 1909 – 1974.
Πρώτο μάθημα: Ο αστικός εκσυγχρονισμός, η πορεία προς την εθνική ολοκλήρωση και η κρίση εθνικής ολοκλήρωσης (1909 – 1922) – Μεθοδολογικά και ερμηνευτικά ζητήματα
Δεύτερο μάθημα: Το κίνημα στο Γουδί, οι μεταρρυθμίσεις των κυβερνήσεων Βενιζέλου, 1910-1914.
Τρίτο μάθημα: Οι βαλκανικοί πόλεμοι, η εμπλοκή της Ελλάδας στον Α ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εδαφική επέκταση, ο «εθνικός διχασμός», η μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή.
Τέταρτο μάθημα: Ο ελληνικός Μεσοπόλεμος, 1922-1940. Μεθοδολογικά και ερμηνευτικά ζητήματα.
Πέμπτο μάθημα: Η ανασυγκρότηση του κράτους: «παλαιά Ελλάδα» και «νέες χώρες», οι πρόσφυγες, εθνική ενσωμάτωση και κοινωνική διαφοροποίηση. Το προσφυγικό ζήτημα, το αγροτικό ζήτημα, η εκβιομηχάνιση, οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Έκτο μάθημα: Η λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Βενιζελισμός και Αντιβενιζελισμός, η αβασίλευτη δημοκρατία, η κρίση του κοινοβουλευτισμού, οι παρεμβάσεις του στρατού στην πολιτική, η παλινόρθωση της Μοναρχίας. Η μεταξική δικτατορία.
Έβδομο μάθημα: Η Ελλάδα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και ο ελληνικός εμφύλιος (1940-1949). Μεθοδολογικά και ερμηνευτικά ζητήματα.
Όγδοο μάθημα: Η κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα. Το αντιστασιακό φαινόμενο: μορφές και χαρακτηριστικά της αντίστασης.
Ένατο μάθημα: Κοινωνική ρήξη και πολιτική ανατροπή: από την Απελευθέρωση στον Εμφύλιο.
Δέκατο μάθημα: Η Ελλάδα από το τέλος του Εμφυλίου στη στρατιωτική δικτατορία, 1949 – 1974. Μεθοδολογικά και ερμηνευτικά ζητήματα.
Ενδέκατο μάθημα: Το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικές δυνάμεις: η «ελεγχόμενη δημοκρατία», ο κρατικός μηχανισμός, το κομματικό σύστημα, το κοινοβούλιο, ο στρατός, το Στέμμα, ο ξένος παράγοντας.
Δωδέκατο μάθημα: Η μεταπολεμική κοινωνία και οικονομία: η οικονομική ανάπτυξη, η εσωτερική και η εξωτερική μετανάστευση, το εκπαιδευτικό σύστημα, κοινωνική διάρθρωση και κοινωνική διαστρωμάτωση, η «άνιση» μεταπολεμική ευημερία.
Δέκατο τρίτο μάθημα: Η δικτατορία 1967 – 1974.

Μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές αναμένεται να είναι σε θέση:

– Να περιγράφουν τις σημαντικότερες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που διαμόρφωσαν την ιστορία της σύγχρονης
Ελλάδας τον 20ο αιώνα (1909-1974)
– Να εξετάζουν και να αναλύουν την ατομική και συλλογική δράση στην ιστορική της συνάφεια
– Να παραγάγουν επιχειρήματα με τα οποία να εξηγούν τα γεγονότα και τις εξελίξεις, τις αιτίες τους, τα αποτελέσματά
τους και τις μακροπρόθεσμες συνέπειές τους
– Να αναγνωρίζουν τις ιστορικές συνέχειες και τις ασυνέχειες της ελληνικής ιστορίας
– Να συζητούν τις διαφορετικές ιστοριογραφικές προσεγγίσεις του παρελθόντος

Βιβλιογραφία μαθήματος (Εύδοξος)
Clogg Richard, Συνοπτική Ιστορία της Ελλάδας (1770-2013), εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα 2015.
Κώστας Κωστής, “Τα κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας”. Η διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους, 18ος – 21ος αιώνας, Πόλις, Αθήνα 2013.
Επιπρόσθετη βιβλιογραφία για μελέτη
ΘΑΝΟΣ ΒΕΡΕΜΗΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΛΑΣ, Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, ΑΘΗΝΑ 2006
Χρήστος Χατζηιωσήφ (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα. 1900-1922. Οι απαρχές, τ. Α1-Α2, εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001-2002.
Χρήστος Χατζηιωσήφ (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα. 1922-1940. Ο Μεσοπόλεμος, τ. Β1-Β2, εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα 2002-2003.
Χρήστος Χατζηιωσήφ (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα. 1922-1940. Β′ Παγκόσμιος Πόλεμος 1940-1945. Κατοχή Αντίσταση, τ. Γ1-Γ2, εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα 2007.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΣΤ′, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 2000.
Gunnar Hering, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα 1821-1936, τ. Α-Β, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2006.
David Close, Ελλάδα 1945-2004, Πολιτική, Κοινωνία, Οικονομία, εκδ. Θύραθεν, Αθήνα 2006.
Νίκος Αλιβιζάτος, Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση 1922-1974, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα 1983.
Ηλίας Νικολακόπουλος, Η καχεκτική δημοκρατία, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2001.